გაგაოცებდი ჩემი სულის ნაზი ფერებით,
შენ თუ სიგიჟე არახარ,
ისევ სიშორე, ისევ ცრემლები,
მე შენს სიყვარულს ვერ შეველევი...
შენ მეყვარები აწ და მარადის,
ნეტა ისმენდე შენ ამ ღაღადისს...
მე გული მტკივა, სული კი ტირის,
უშენოდ ეს დრო რა ნელა მიდის...
ნუთუ, ყველაფერი ერთ წამში გაქრა?!
ჩემი დღის სინათლე რა მალე ჩაქრა...
მე ხომ უშენოდ არ შემიძლია,
მე ხომ ჩემი გული სულ მომიძღვნია...
წარსულის წუთები თვალწინ მიქრიან...
სიცოცხლის წამებს თითებზე მითვლიან...
როგორ დაგარქვა მე შენ წარსული,
როცა შენ მასწავლე მე სიყვარული...
არ ვიცი... არ ვიცი რაღა ვიფიქრო,
ისღა დამრჩენია მხოლოდ ვიტირო...
ან რას მიშველის მლაშე ცრემლები?!
მე შენ დაგკარგე, ვეღარ გეხები...
მე შენს თვალებს ვეღარ შევხვდები,
გული დავკარგე , მე…
შენი მაჯებიდან დაწყებული,
wvims, qari aqet-iqet exetqeba. yvelgan surs sheichras da yvelaperi aawiokos. sisinit awveba sarkmels, surs otaxshi shemovides, sadac martoobas moukalatebia da cisfer vazashi chawyobil iebs uyurebs, iebs romlebic mowyenisagan lamis atirdnen. tavi dauxriat da gabutulan, isini xom sixarulisatvis miartves sevdian qalbatons. is wavida da moiwyina asulma. vegarc iebma gadzles sevdian qoxshi da gaibutnen. yvelas ertad enatreba is. imdzlavra qarma, shemolewa sarkmeli: vaza dzirs daanarcxa, iebi mimofanta, qals tmebi auwewa, saxeshi susxi sheayara. magidaze dawyobili furclebi aafriala da garet gaitaca. erti matgani chadris xes win aufriala da waisisina _ waikitxe. chadarma tvali gaaxila, furcels daxeda, romelzedac didi asoebit ewera "MENATREBI" qarma ar…
კაცმა უთხრა:
დავეხეტები ფიქრებთან მარტო,
გული კვნესის და სული ქვითინებს,
ვიცი დღეს, რაც მჭირს, მაგრამ არ ვიცი,
მე ეს ცხოვრება ხვალ რას მიპირებს...
ალბათ დავრჩები წარსულთან მარტო,
შენს მოლოდინში გაირბენს წლები...
ვიცი არასდროს არ შეერთდება
ერთმანეთისკენ მავალი გზები...
თუ სიყვარული დიდი ცოდვაა,
უკვე, შევცოდე და აღარ ვდარდობ,
ჩემი გული კი სევდით მოცული,
მხოლოდ შენ გიხმობს, მხოლოდ შენ გნატრობს...
ვიცი არ მოხვალ, მაგრამ იცოდე,
მე შენ მჭირდები, მე შენ მინდიხარ,
რა დავაშავე, მე ხომ მიყვარხარ...!!!
რატომ მშორდები, რატომ მიდიხარ...
გულს ვერ ვუბრძანე, ვერ ავუკრძალე,
ვიცი არ უნდა შემყვარებოდი,
რადგან ვიცოდი, რაც მოხდებოდა,
ცოტათი უნდა შემბრალებოდი...
როცა გითხარი ,,მ ე შ ე ნ მ…
შენ უსასრულო ხარ ჩემში, სისხლი ძარღვში, ფეთქვა მკერდში, მონტრება, ტკივილი, სიცოცხლე, სიკვდილიც შენ ნათელი წერტილი ხარ ჩემს ცხოვრებაში, ჩემი ოცნება, სიწმინდე, იმედი, შენ სუფთა ჰაერი ხარ რომლეიც მე სიკვდილამდე დამჭირდება....
სადმე მიპოვე შენს ოთახში ჩუმად, ალერსით...
მე იმდენად შევეჩვიე სიკვდილს,