Дневник пользователя alexic

alexic
39, Тбилиси, Грузия

"ნუ ტირი თუ მართლა გიყვარვარ",
აქედან ყველაფერს ვიოცებ,
მაგ ცრემლებს, სულ სხვა გზით მივყავარ,
ილოცე, უბრალოდ ილოცე.

იცი, აქ რამდენი მადლია,
მირონის სურნელი დაგათრობს,
აქ, მხოლოდ გალობით დადიან,
წმიდანთა თვალები გაგათბობს.

ნუ ტირი, კალთას ნუ მისველებ,
ანგელოზს გული არ ატკინო,
ცოდვების ტვირთისგან ვისვენებ,
არ გინდა, სხვებიც არ ატირო.

დღეს მხოლოდ სანთლები დამინთე,
სინათლეს უფალთან მივყავარ,
სავალი ლოცვებით გამითბე,
"ნუ ტირი, თუ მართლა გიყვარვარ"


სადაც თბილა და გ-თბილა, სადაც გიხარია და უხარი-ხართ, სადაც გრძნობ და გგრძნობენ, სადაც ორშაბათი, სამშაბათი, ოთხშაბათი, ხუთშაბათი, პარასკევი, შაბათი, კვირა - მხოლოდ კვირის დღეები არაა, სადაც თოვლი, წვიმა, ქარი, დარი-ავდარი მხოლოდ ამინდის პროგნოზი არაა, სადაც ვარსკვლავები, მზე, მთვარე მხოლოდ ასტრონომიული ციური სხეულები არაა, სადაც სიტყვები მხოლოდ ლექსიკური მარაგი არაა, სადაც წამი და საუკუნე სინონიმებია, სადაც სიცოცხლე მხოლოდ ბიოლოგიური პროცესი არაა, სადაც სიკვდილი მხოლოდ სიცოცხლის დარაჯია.. ამ ადგილას შენ ადამიანებს უყვარხარ!!!!◑␣◑, სადაც გიხარია და უხარი-ხართ, სადაც გრძნობ და გგრძნობენ, სადაც ორშაბათი, სამშაბათი, ოთხშაბათი, ხუთშაბათი, პარასკევი, შაბათი, კვირა - მხოლოდ კვირის დღეები არაა, სადაც თოვლი, წვიმა, ქარი, დარი-ავდარი მხოლოდ ამინდის პროგნოზი არაა,…


ჩემს გულ–მკერდზე დაიძინე გოგოვ ,
ვარდის ფურცლის დაგაფარებ საბანს,
ცივ ზამთარში აგრილებას მომთხოვ,
როგორც ნამღერს, ნაღიღინებ ანბანს.
მოკალათდი ჩემი გულის ფსკერზე,
შემიყვარე გესმის? ვეღარ ვრჩები,
სიკვდილია? განა ასეთს რას გთხოვ,
მე წარსულში მაინც შემოგრჩები...ოჰ, რა ცხელია შენი ამბორი, ვითა მბუგავი ჩემი გონება, მკვალავდეს მუდამ არგანაგონი, არ მანელებდეს მე მოგონება...


სადარებო ალმასებთა, ლექსს რომ გიძღვნი განა გკერავ?!
არ იფიქრო გენაცვალე, მშვიდად იყავ შენსა კერას.
შავგრემანსა ქალზეც მითქვამს, ბევრი იყო ქალი ქერაც,
მშვენიერ ქალთ არ ვარ ხამი! ვერ დამაბნევ ბრინჯად, ქერად!
თუ მოგართმევ სიტყვებს მაღალთ, მიმითვალე სუფთა ძღვენად,
ისე როგორც დედოფალნი ღებულობდნენ ძველთა ძველად.
რაც გითხარი ნუ მიმიღებ ფოთლების ხის ძირში ცვენად,
ვდგავარ ჩემი კაცობის და სინდისის მე ძილშიც მცველად!


დროისა და სივრცის

თვალუწვდენელ იდუმალებაში
მხარზე შენს ხელს ვგრძნობ და
არ მეშინია უფალო...

ბავშვობიდან ჩუმად გაპარული
ფერიები, ახლა ზღაპრებს გარეთ
ნამდვილ სიმარტოვით
თამაშობენ...

მე სუნთქვას ვითვლი
სამამდე...რვამდე...მინდა,რომ
მწამდე,მინდა,რომ
მყავდე...სადამდე?ცამდე!

როდესაც სული დაიწყებს
კივილს,ენძელასავით ჩუმი და
მორცხვი,აი, ეს არის, ეს ნიშნავს
ტკივილს,თორემ რა არის
ტკივილი ხორცის"

ცხოვრებაში მხოლოდ ერთხელ
ხდება რაღაც მნიშვნელოვანი და
ცხოვრებაში მხოლოდ ერთხელ
ადიხარ ''ციდან სამ მეტრზე'' ♥

გამოვიგონე ჩამთვის ჩუმად ჩემი
სამყარო, და იქ დავფრინავ
იდუმალი ოცნების ფრთებით..
სიგიჟის ზღვარზე, თამბაქოს
ბოლში, დავდგით სპექტაკლი
მხოლოდ ჩვენ სამმა..
მე ამ სპექტაკლში ვარ მთავარ
როლში, მხარი ამიბეს ღამემ და
ქარმა...

ყოფნას და არყოფნას, სადღაც
შორისა ვარ,
საფლავს მინაწერი წლების
დეფისივით.."

ოდესმე გილოცია ცრემლებით?!
მითხარი, მითხარი რომ გჭერია
შენი ცოდვების სიმძიმით
ატირებული სანთელი…

საუბარს ალბათ ასე დავიწყებ:-
რა მარტოობის დღეა და რა
დღეებისმარტოობაა..და ვერ
გეტყვი, ვიფიქრებ:- რა უჩემო
ხარ რომ იცოდე და რა უშენო
ვარ რომ იცოდე...

რას იტყვის ხალხი???.... და
ხშირად ბევრი, ამ აზრის…


ერთ მშვენიერ დღეს, თუკი ადამიანი ნამდვილ სიყვარულს ამოფრქვევის საშუალებას მისცემს, დალაგებულ-მოწესრიგებული საგნებიც კი ქაოსში გაეხვევა. სამყარო კი მხოლოდ მაშინ გახდება ნამდვილი, როცა ადამიანი სიყვარულს ისწავლის. მანამდე კი მხოლოდ ერთი რწმენით შეგვიძლია ცხოვრება-რწმენით, თითქოს სიყვარულისა რამე გაგვეგებოდეს, არადა, მისი დაფასება ჯერაც ვერ გვისწავლია..........


27.02.2012

Nushma imrusha mdidar apriltan , da ukanono ekola kvirti ... cherami icvams perangs kvavilta , atams gauba niavma plirti ... alublis kvavils putkari cvelis , vashlis totebze daxtis begura , tiripma xshiri moushva cveri , aluchas kudad nisli exura ... miekrdno gobes daglili txili , mzem xelis gulze shindi daisva ... tutas daajda pepela prtxili , da bagma chumad gaimaisa ..................Dakarguli gazapxuli gamaxsene , me sikvaruls ocnebebshi vmalavdi . shemodgomis potolivit gamasvene , sheni cremli damadine maradis. Me santeli mxolod shentvis damitmia , mag tvalebshi isev lurji ia tovs , es kvekana axla shentvis damitmia , varskvlavebma , dae…


რომ მითხარი გულმა დაღლა არ იცისო,

ავიარე შენი გულის ბილიკები,
დავიღალე უშენობით დავიღალე,
თვალს მიკრავენ ცრემლიანი ტირიფები,
შემახსენე გაფრენილი წუთის ფასი,
შენი თავი შენზე ფიქრით შემახსენე,
თორემ ცაზე შეხე როგორ მოიღრუბლა,
სიჭაბუკის ბილიკებთან შემაჩერე.
ვარდობის თვეს შენთან ერთად ველოდები,
გაზაფხულზე აბა როგორ დავიღლები,
რადგან ისევ, იყიდება ყვავილები.
რადგან ისევ მენატრები, მენატრები


ადამიანში ვეძებ მხოლოდ სულის სიმდიდრეს,

და არ არსებობს სხვა სიმდიდრე ჩემთვის ამ ქვეყნად,
თავმდაბლობაა, ის თვისება, რაც მხიბლავს სხვაში,
უბრალოება, სათნოება, და სითბო ერთად . . . . .

ჩემი ცხოვრების სულ პატარა, განვლილ მანძილზე,
მე შევეცდები რომ ეს ყველა, ვიტვირთო ერთმა,
დავიმსახურო სულის ხსნა და სხვისი სიკეთე
და თუ ვარ ღირსი, დაე თვითონ განსაჯოს ღმერთმა.........


კ ოცნა ტუჩების მოგონილია

ო ო, მხურვალეა ალივით ცეცხლის.
ც ივ გულს გაათბობს ყინულს დაადნობს
ნ უ დამიმალავ, შენ ხომ ეს გესმის?!
ი ს მუდამ გახლავს, გრძნობებსაც გითბობს
ს ულის სიღრმეში სიყვარულს გესვრის,
მ აშინაც როცა ამას შენ ვერ გრძნობ,
უ რიგოდ მოსულ სიძულვილს ებრძვის.
ღ ამით ყინვაში კოცნა გაგათბობს,
ა ბობოქრებულს სიმშვიდით შეცვლის.
მ ართლა კარგია, ოო რა კარგია
ი სევ და ისევ...... შენ ხომ ეს გესმის..................?!


← предыдущая 1 2 3 4 5 ... 8 следующая
Дневники
Дневники обновляются каждые 5 минут