Дневник пользователя bombora1989
axalgazrda var magram davberdi
tmashi chagara shemomeria
am cxovrebashi dardi bevria
da gasakviri araferia..
მე შენ მოგიძღვნი იმ ლამაზ სიტყვებს,
რომლებიც შენზე დავწერე ღამით.
შენზე ფიქრები არ მასვენებდა,
ვერ ვიძინებდი წამით.
იმ ღამით თოვდა,თან ქარიც ქროდა,
ამ დროს სიტყვები გულს ამოჰქონდა.
უშენობისგან მოწყენილს თვალზე,
დამდინებია მე ცრემლი ცხარე.
თუკი ოდესმე შენ გყვარებია
და ამ სიყვარულს აჰყავდი ცაზე,
მაშინ, გამიგებ რასაც ვგრძნობ.
ვფიქრობ იმაზეც რას გეტყვი დილით,
როგორ აგიხსნი ამ ლექსის ამბავს,
მაგრამ ფიქრებში მე დაკაგრული
გამომაფხიზლა ტელეფონის ხმამ,
შენ მირეკავდი;გული დადუმდა,
არ მოელოდა, აზრები გაქრა,
ლექსი აქ გაწყდა.
Axla daviwye nu gamachereb,sityvebis kona davxato minda,minda avreklo chemi gulidan piqrebi,daumarxavi sityvebi.vcdilob movdzebno swori ritmebi rom waikitxav da atirdebi, nu damirekav ar gagagoneb me xom am qveynad agar viqnebi -reebs wers vitom,chemze ro piqrob, gamomivida esec poeti -aki gitxari ro xatva minda rom minda sityva davxato tito -axla mxatvrobac mounda turme,ginda rom sheqmna piqrebis tilo? -Ar minda xatva arc wera minda da es piqrebic mcildeba titqos,da bolo sityva sanam davwero manam ikitxet titom da titom. Bolo sityvebi tqvenzea ( ) rasac aq chawer chemzea. :-D
ლექსი მოგიძღვნა,რა აზრი აქ არ წაიკითხავ.ვარდი გაჩუქო, ნაგვის ყუთში ტყვილათ დაჭკნება.არც სხვა საჩუქარს არ მიიღებ სიურპრიზად გათვლილს,ემოციას ვწერ შენზე ფიქრებით განცდილს.ლექსს მაინც დავწერ იმ იმედით რომ წაიკითხავ,ვარდებს გაჩუქებ ვიმედოვნებ რომ არ დააჭკნობ, საჩუქარს ვარჩევ ჯერ არ ვიცი რით გაგაოცო და ისიც ვიცი ჩემ ოცნებებს რომ არა წყალობ.სასაცილოა ამ ხნის მერე ისევ მიყვარხარ ისევ ვერა გთმობ და არც სხვისთვის არ მემეტები,სულ შენზე ვფიქრობ და ვოცნებობ რომ ერთად ვიყოთ, მაგრამ ამაოდ, შენ სხვა გიყვარს და იმას ათბობ.....
ვიცლებოდი…
როგორც ბავშვი პატარა ყოველ ნაბიჯზე ვიქცეოდი
მიყვარდი სასტიკად .. მაგრამ თანდათან ვიცვლებოდი
ვიკარგებოდი…
ქუჩაში შენს წინ სადღაც ბურუსში ვქრებოდი
მე სულ გელოდიი….
მოუთმენლად ამაოდ გელოდი..
ვკვდებოდი…
მონატრებაში,ფიქრში
ნაცრისფერ ნისლში
ბედნიერების წილის უაზრო რიგში…
გამოვიფიტე …. გავბედე
არარაობა გიწოდე
თითქოს ვინანე ოდესღაც რომ მე სიცოცხლე გიბოძე
ფიქრში აღარ ხარ ,
ვეღარც გული გგრძნობს თითქოს
ჩემი სული კი რაღაც ნათელს …ალბად სიყვარულს ითხოვს
აღარ მიყვარხარ მაგრამ შენ მე წამართვი სითბო
მე უნდობლობა შიში მასწავლე თითქოს…
რას ვიტყვი შენზე ვინმემ რომ მკითხოს ?
ახლა ნაცნობი …
ადრე კი მიყვარდი იმ დროს ….
თუნდაც სიყვარულმა გული დაღალოს, თუნდაც თვალებმა ცრემლი დაღვაროს, თუნდაც ცხოვრებამ მარტო მატაროს, არ დაგივიწყებ მე შენ არასდროს...
თუ გინდა გეტყვი, რომ არ მიყვარხარ,
უღვთოდ ვტყუოდი-ფარსი დამთავრდა,
რომ გულს არასდროს შენი ხატების,
გიჯური ტრფობის ცეცხლი არ სწვავდა,
თუ გინდა ხმაში ყინულს გავურევ
არც მზერას მატკენს შენი თვალები
ჩვენ დავშორდებით ერთმანეთს ცივად
და შენ საკუთარ აღმართს აყვები…