Mo­je żag­le poz­ry­wał wiatr złych po­kus,
kiedyś tak pełnych ra­dości i szczęścia.
Jes­tem da­leko, dry­fuje wśród twarzy dusz
smut­nych i in­nych.
Choć tak da­leko, lecz blis­ko myśla­mi,
budzę się z Tobą, by żyć.
Two­je ciepło, Two­je myśli, Two­ja wiara i pa­mięć,
roz­grze­wa mo­je ser­ce za dnia.
Płynę po­woli, by znów się urodzić,
w życiu choć krótkim nie być prze­ciętnym,
i w swej miłości do Ciebie trwać.
Kiedyś po­wieje wiatr wspólnych marzeń,
przyb­liży znów do siebie nas.
Noc głucha nad­chodzi, za­tapiam się w myślach, za­tapiam się w To­bie.
Jes­teś blis­ko, mam Cię w so­bie, mam Cię w ser­cu,
które dla Ciebie urodzi się jeszcze raz.
Wrócę...

Нравится 1