13.06.2012
33, Тбилиси, Грузия
ჩვენ მოვდიოდით გვერდიგვერდ დიდხანს,
ასე მგონია, დასაბამიდან...
მარტი ფიქრს ისე გულდაგულ იფხანს,
თითქოს იგონებს იმ დღეს თავიდან...
პირველად ვნახე გზების გაყოფა,
თუმცა ყველაფერს სულ გვინ მივხვდი,
დამღალა მარტის ოინბაზობამ,
მისმა ათასჯერ მორგებამ ნიღბის.
გზის მერე უმალ გაიყო სახე,
გაიყო გული, გაიყო ფიქრი,
სულს ქარი ანცი ბავშვივით არხევს
და გასაყოფიც არ დარჩა თითქმის.
მაგრამ ჯერ კიდევ იმედით ცოცხლობს,
ცახცახებს მკერდში ორი ლებანი
და მარტსაც პასუხს უთუოდ მოვთხოვ,
რაც იჭორავა განშორებამდი.
თუ მონატრებას ახლავს დათმობა,
შენი სახელი უნდა ვიყვირო...
მე უკვე ვიცი, რაა გაყოფა
და შეერთებაც მინდა ვიხილო...
0 просмотров
Комментариев пока нет.
Будь первым - напиши свой комментарий.