რა მტკივნეულია, იცნობდე სიცოცხლეს
და სიკვდილს დღითიდღე ზედმეტად ელოდე,
გპირდები, მე შენთვის ზეცამდე ვილოცებ,
გპირდები, შემინდობ რაც შენთან შევცოდე.


სიყვარულს ვიბრალებთ დღეს უფრო, ვიდრე ხვალ
გაგვაქრობს ფიქრების რითმული მარშები,
თუ მართლა გიყვარვარ, ზეცაში წამოხვალ,
ღრუბლიდან პოეტებს წავეთამაშები.


ოხ, როგორ მომბეზრდი პატარა ოხერო,
მიყვარხარ გულში და გულამდე მიყვარხარ,
გურულო, ხევსურო თუ მთიულ-მოხევო,
ის მაინც ვიცოდე საერთოდ ვინა ხარ.

Нравится 2