როდესაც დარდი დაგიმართოხელებს ძნელია თითქოს,
ძნელია როცა გაყინულ ხელებს არავინ გითბობს,
ზნელია როცა მართო დააბიჯებ მზესა და ქარში,
ძნელია როცა აღარ იყურები ოცნების ცაში.
როდესაც ძვირფასო ხელების ნაცვლად ქარი გეფერება ,
გული ვეღარ ითანს ამდენ დარდს და დრო კი გებევრება...
ძნელია ლოდინი,უსასრო ლოდინი ძნელია თითქოს,
შენ უნდა ელოდო,შენზე კი თურმე არავინ ფიქრობს...
Комментариев пока нет.
Будь первым - напиши свой комментарий.