Pse gjerat nuk funksjonojne si neper filma? Pse te panjohurit qe sheh ne autobuz nuk te afrohen e te thone qe ke nje buzeqeshje te bukur? Pse mbas 30 vjet, ne nje kafe ne qender, nuk takon rastesisht njeriun per te cilin ke luftuar? Pse prinderit ndonjehere nuk kuptojne femijet e tyre, ose nuk i pranojne ata? Pse fjalet e duhura vijne gjithmone ne momentin e gabuar? Pse nuk te ndodh kurre te vraposh neper shi deri te shtepia e dikujt, te zbresi e ti kerkosh falje duke marre si pergjigje nje puthje dhe ca fjale "nuk ka rendesi, rendesi ka qe je ketu" ? Pse nuk te zgjon naten nje ze ne telefon qe te thote "Nuk te kam harruar kurre?" Po te ishim me te forte, te mendonim me pak per gjerat, mos te kishim kaq frike, kaq turp jam e sigurt qe nuk do paguanim bileta kinemaje per te pare njerez qe bejne e thone gjerat qe ne nuk kemi kurajo te bejme, per te pare njerez qe dashurojne si ne nuk bejme dot, per te pare njerez qe duke u shtirur, arrijne te jene me te sinqerte se ne.

Нравится 16