Lotët mbi faqe më rrjedhin si shi Shumë I vogël , mbeta në vetmi Babin më s’e kam, tani rroj pa shpres A nuk është më mire edhe unë të vdes Që kurë jemi ndarë babi edhe unë Netët që kalojnë për mua ska gjum Ai më kaloi në botën e amshuar E unë në këtë botë mbeta I vetmuar Edhe jeta ime tani nuk ka vlerë Si shkuma e detit që zhduket përnjëherë Para jetës sime u fortësuan grilat Kush do përkujdeset për neve jetimat Më herët e kisha un emrin shpëtim Tani ma ndërruan, më thrrasin Jetim Kjo është tradhti është pabesim Sikur ankthi i natës kur bie mallkim Gjama Jetimit larg dëgjohet Nga kjo gjamë mali tërbohet Shkëmbinjt bëhen copë copë E njerëzit nuk mërziten dotë A nuk e dine se unë jam sprovë për to Apo ua ka pirë mendjen djalli Se kan mendjen te Jetimi N’pasuri ju ka ra halli O njeri Krijesë e Zotit Unë jam sprovë për ty Nga syri kur më rrjedh loti Kërkoj, bamirsi e drejtësi Nëse kokën më ledhaton Më ndihmon të zbusë vetmin Unë do bëj lutje për ty Që shpirti yt të gjej qetsinë
Комментариев пока нет.
Будь первым - напиши свой комментарий.