Każdy człowiek potrzebuje aprobaty ,aplauzu, uznania. Tego by z kimś pogadać i żeby ktoś ocenił jego wygląd, ubiór, czy poczynania .Ludzie tworzą systemy wartości i systemy ocen oparte na skalach i to do tych ocen mamy się dostosować przyjąć najlepiej jako własne i nie . Kreowanie mody i potrzeb posiadania różnych rzeczy jako nie odzownych do życia . Od dziecka jest wprowadzany system indoktrynacji i każdy jest jemu poddawany .Wiele osób tak pochłania pogoń za sukcesem i modą ,że są całkowicie pochłonięci przez w szaleńczym wyścigu pogoni za swymi złudnymi marzeniami .

Wiele osób umieszcza szczęście na zewnątrz siebie ich szczęściem są rzeczy ,osoby . Umiejscowiają szczęście poza sobą ale stan szczęścia nie może być stanem gdy istnieje zagrożenie lub strach. Szczęście to wewnętrzny spokój . A każda pogoń za sukcesem ,uznaniem społecznym okupiona jest nerwami i stresem, obawą tego czy aby podołamy i czy wtedy gdy już osiągniemy nasz upragniony przedmiot na pewno osiągniemy potrzebną satysfakcje i uznanie . Szczęście i sukces są w nas i nie ma na to żadnego miernika i skali.

W momencie gdy zrozumiemy że szczęście to stan wewnętrzny a nie rzeczy i przedmioty i odepchniemy pułapkę pogoni za tym wszystkim dostrzeżemy coś dziwnego , nie zauważalnego od razu ale staniemy się nie zależni , spokojni i dziwne wrażenie ale szczęśliwi choć sami le nie koniecznie samotni. W momencie gdy porzucimy rywalizację możemy stać się niebezpieczni dla otoczenia bo ich normy nie będą naszymi będziemy inaczej patrzeć na życie . Będziemy trochę jak dziecko , dla innych patrzących z boku będziemy wyglądać trochę na zagubionych i nie poradnych , wyciszonych i dziwnych . Bo nasz świat mieści się w nas tak jak każdy ma swój świat , tak samo i my wystarczy ze człowiek umiera i jego świat przestaje istnieć kończy się wszystko.

Нравится 5