,სამყაროში საკუთარი მწირობა შევიგრძენი და მიწაც და ზეცაც ლერწამივით ჩამეფშვნა ხელში...''
,,ჩუმია სულის ხმა, ის მხოლოდ გულის მდუმარებაში ისმის...''
,,სულის სიმტკიცე ის კი არაა, არასდროს დაეცე - საქმე ისაა, დაცემულმა წამოდგომის ძალა იპოვო."
"ზეციდან ყველა ადამიანი თანაბრად შორია."
"სატანა ღმერთს ებრძვის, ბრძოლის ველი კი ადამიანთა გულებია."
"კაცი არასოდესაა იმაზე მაღალი, ვიდრე მაშინ, როცა მუხლს მოიხრის სხვის დასახმარებლად."
"ნებისმიერ შემთხვევაში ვიყოთ მდაბალნი, რადგან მდაბალი მიწაზე წევს და მიწაზე მწოლარე როგორღა დაეცემა. ცხადია, რომ სიმაღლეზე მყოფს ხელეწიფება დაცემა."
"კეთილი, თუნდ მსახური და მონა იყოს, მაინც ყოველთვის თავისუფალია; ბოროტი კი, თუნდ ხელმწიფებდეს, მაინც მონა და ტყვეა, რომელსაც მხოლოდ ერთი ბატონი კი არ ჰყავს, არამედ სწორედ იმდენი, რამდენი მანკიერებაც შეუძენია."
"ცხოვრება ხშირად…
ვენ ზოგჯერ ჩუმი გვაწუხებს დარდი, ხან მზე დგას, ხან კი ქარები ქრიან... ყველა ვიღაცის იმედით დადის, ყველას ვიღაცის იმედი ჰქვია.
განგება სწორედ იმას მოგაგეგბს, რისი ღირსიც ხარ! ცხოვრება სწორედ იქით წაგიყვანს,
"თუ ადამიანი გიყვარს, გიყვარს ისეთი როგორიც არის ის და არა ისეთი, როგორიც გინდა რომ იყოს."
გაუფრთხილდით ამ დიდ გრძნობას როგორც ბროლის ლარნაკს, გაბზარული სიყვარული აღარაფრად ვარგა
მართლაც წამია ჩვენი ამ ქვეყნად მოსვლა... ერთ გაღიმებას მოასწრებ... ერთ სიმღერას და... მორჩა. ....
მე ვდგევარ იქ სადაც უნდა ვიდგე და არა იქ საიდანაც უკეთესად გამოვჩნდები
ცხოვრება ტილოა...რომელზეც ხატვის უფლება მხოლოდ ერთხელ გეძლევა...უნდა ხატო ლამაზად,ნელა,აუჩქარებლად...თორემ რასაც დახატავ ვერასოდეს წაშლი ...
"გაჩუმებისთვის შეიძლება ინანო ერთხელ...მაგრამ ნათქვამმა შეიძლება განანოს ბევრჯერ"
მანამდე მაინც დავრჩეთ ადამიანებად, სანამ მეცნიერებას არ აღმოუჩენია, რომ ვიღაც სხვანი ვართ.
მზეა...
გაიღიმე ადამიანო,,სახე გაინათე...სხვა თუ არ გათბობს,საკუთარ თავს შეხედე,,გაუღიმე..შენს ერთგულ მეგობარს-საკუთარ თავს...შეხედე სამყაროს,,რამხელაა,უზარმაზარი და შენ ცოცხლობ...გაქვს ლამაზი სახე,კეთილი გული და მზისფერი თმები...
გაიღიმე ადამიანო:))
ღიმილი,,ძალით,,აუცილებლად...გარდაუვალი ღიმილებით იცხოვრე...მიზეზი რად უნდა სახის განათებას??საკუთარი თავი ხომ გყავს მეგობრად?საკუთარი თავი ხომ გათბოს,როცა სახლში მარტო ხარ და ცეკვავ,,როცა წერ,როცა კითხულობ და გულის ხმას უსმენ,როცა ვერ იძინებ...
ცოცხლობ...
რა ლამაზი ხარ ადამიანო...
ადამიანის გაცნობაზე რთული მისი გამოცნობა ყოფილა, ალბათ უნდა ეცადო, რომ ყველა ადამიანში ნახო ის დადებითი თვისება, რის გამოც მასთან ურთიერთობის სურვილი გაგიჩნდება და ერთი უარყოფითიც, რის გამოც მას ბოლომდე არ მიენდობი...
თუ ადამიანისთვის მნიშვნელოვანი ხარ, ისინი გამონახავენ დროს შენთვის, ხოლო თუ არა საბოდიშო ტექსტს შეთხზავენ
ჩვენ ყველას, ჩვენი ღირსება დაგვაქვს,
და ჩვენ ნაკლს ჩვენვე ვატარებთ მხრებით.
ხანდახან ვიცით როგორ მოვიქცეთ...
ხანდახან ვიცით და_მაინც ვცდებით...
ხანდახან მინდა თავი დავხარო,
და ღამე ლოცვით მინდა ვათიო,
ვინ ვარ?_რომ ვინმეს ცოდვები ვთვალო?
ან ვინმეს რამე_არ ვაპატიო?
მე მიყვარს_შენი უნიღბო სახე,
როცა გვერდით ხარ_რწმენით ვივსები,
ადამიანო_მე შენ მიყვარხარ
ყველა ნაკლით და ყველა ღირსებით.