Дневник пользователя makaterine2

     გასრიალდება  ხევში ზმორებით
        ტანმოხატული  უცხო  ზოლებით
        მუხლებს  მოიყრის და შიშის მგვრელი
        ლოცულობს გველი...
        ალბათ, ცოდვილ სულს ავედრებსა ღმერთსა,
        რომ იდუმალებს,
        სევდიან თვალებს
        მიაპყრობს ზეცას,
        ჩუმად ჩურჩულებს გესლიან ენით...
        გრილი ნიავი ფოთლებთან მრკენი
        შეარხევს ბალბას, შრიალებს ლელი
        და  შიშის მგვრელი
        ლოცულობს გველი...
        ვინ იტყვის ახლა, ერჩოდეს კაცთა,
        ნაიდუმალებს
        როს მზეს აჩვენებს დაწინწკნულ ტანს და
        სევდიან თვალებს?
        ტყის ბანოვანი ზანტი ზმორებით,
        ტანმოხატული უცხო ზოლებით
        მორჩება ლოცვას და შიშის მგვრელი
        ხელში დაირით
         ველებს დაივლის
         და უზუნდარას იცეკვებს გველი...

 Здесь лапы у елей дрожат на весу,
Здесь птицы щебечут тревожно -
Живешь в заколдованном диком лесу,
Откуда уйти невозможно.

        Пусть черемухи сохнут бельем на ветру,
        Пусть дождем опадают сирени, -
        Все равно я отсюда тебя заберу
        Во дворец, где играют свирели!

Твой мир колдунами на тысячи лет
Укрыт от меня и от света, -
И думаешь ты, что прекраснее нет,
Чем лес заколдованный этот.

        Пусть на листьях не будет росы поутру,
        Пусть луна с небом пасмурным в ссоре, -
        Все равно я отсюда тебя заберу
        В светлый терем с балконом на море!

В какой день недели, в котором часу
Ты выйдешь ко мне осторожно,
Когда я тебя на руках унесу
Туда, где найти невозможно?

        Украду, если кража тебе по душе, -
        Зря ли я столько сил разбазарил?!
        Соглашайся хотя бы на рай в шалаше,
        Если терем с дворцом кто-то занял!

Я не люблю фатального исхода,
От жизни никогда не устаю.
Я не люблю любое время года,
Когда веселых песен не пою.

Я не люблю открытого цинизма,
В восторженность не верю, и еще -
Когда чужой мои читает письма,
Заглядывая мне через плечо.

Я не люблю, когда - наполовину
Или когда прервали разговор.
Я не люблю, когда стреляют в спину,
Я также против выстрелов в упор.

Я ненавижу сплетни в виде версий,
Червей сомненья, почестей иглу,
Или - когда все время против шерсти,
Или - когда железом по стеклу.

Я не люблю уверенности сытой, -
Уж лучше пусть откажут тормоза.
Досадно мне, что слово "честь" забыто
И что в чести наветы за глаза.

Когда я вижу сломанные крылья -
Нет жалости во мне, и неспроста:
Я не люблю насилье и бессилье, -
Вот только жаль распятого Христа.

Я не люблю себя когда я трушу,
Обидно мне, когда невинных бьют.
Я не люблю, когда мне лезут в душу,
Тем более - когда в нее плюют.

Я не люблю манежи и арены:
На них мильон меняют по рублю,
Пусть впереди большие перемены -
Я это никогда не полюблю!

  ARCERTI ADAMIANI AR IMSAXUREBS SHENS CREMLS,  XOLO  VINC IMSAXUREBS, IS AR GAIZULEBS ROM ITIRO...

am  camyaroshi   shen mxolod adamiani xar, magram, sheizleba, vigacistvis  xar mteli samyaro.....

ამ სახით რომ გვართმევენ ყოველს ჩვენს ეროვნულ ღირსებას, სთითხნიან ჩვენს ვინაობას... გივბათილებენ ისტორიასაც... რისთვის არის ატეხილი ეს მტვერ-ბუქი, ეს ფუქსავატი ჭექა-ქუხილი?.. ვისი უნარია ყოველივე ეს? რა შავი ყორანია, რომ თავს დაგვტრიალებს, ზედ დაგვყეფს და დაგვჩხავის?.. ღმერთმა გვაშოროს, იგი ცოდვა მთელს ერს შევწამოთ... ერი, როგორც კრებული ისტორიით შედუღებულ ერთ-სულ და ერთ-ხორც მკვიდრთა, ყოველი პატიოსანისა და ჭკუათმყოფელი ადამიანისაგან უნდა პატივცემულ იყოს და მისი ასე თუ ისე გაუპატიურება, ავად-ხსენება - დიდად სათაკილო საქციელია. ყოველს ერს თავისი საკუთარი სახე აქვს, თავისი წადილები. ამაების შეგინება ერთი იმისთანა სიბრიყვეა, რომელიც გონებაგახსნილ ადამიანს არ ეპატიება.

• ...roca  zalian gixaria ,  an roca zalian  gihirs  daxede  beheds... sadac aceria....kvelaperi  carmavalia...

nu   tiri rom   ragac  dasrulda...  , gaigime, radgan es iyo... 
                       







  nu  tiri rom ragac dasrulda,  gaigime , radgan es iyo.

                                gabriel garsia markesi