ვაი რა ლაღი, რა კარგი
ცხოვრება გამფერენიაო,
ნავარდსა ვიყავ ჩვეული,
ორთავ ფრთა მამტეხიაო,
ვეღარც მთებს უფრენ ყოილებს,
ვერს სანთელ დამინთიაო,
ხმაცა წამერთვა უხმოსა
განგება გამწყრომიაო,
ვაი რა კარგი რა ლაღი
ცხოვრება გამფერენიაო,
ნავარსა ვიყავ ჩვეული,
ორთავ ფრთა მამტეხიაო.
Комментариев пока нет.
Будь первым - напиши свой комментарий.