Дневник пользователя BESO575
გოგო და ბიჭი მოტოციკლეტზე ზიან:
დღეს დილით შენზე ფიქრმა გამაღვიდძა... თვალები გავახილე და კიდევ დიდ ხანს ვიწექი. თენდებოდა, ყოველივეს ეძინა, ბურუსი ეხვია არემარეს და მხოლოდ მე მეღვიძა... შენზე ვფიქრობდი... ეხლაც ისეთი შეგრძნება მაქვს თითქოს ყოველივეს სძინავს, და მხოლოდ მე ვწევარ, მთვარის შუქით განათებულ ოთახში და შენზე ვფიქრობ... ოთახს არამიწიერი ელფერი დასთამაშებს და მეც რაღაც არ ვეკუთვნი აქაურობას... და ძალიან შორს ვარ... გულს კი თკივილი ეკვრება და მიწაზე მაბრუნებს... მახსენებს რომ შენ შორს ხარ... რომ მე აქ ვარ, უშენოდ და მენათრები...
დავწვები და მისი სახე მელანდება, ნუთუ მიყვარს??
გეუბნება: შენ ამისთვის ჯერ კიდევ არ ხარ მზად”, მეორე კი აუცილებლად გეტყვის:
”გახადე ის შენი სამუდამოდ!” რა თქმა უნდა ყოველთვის უკანასკნელს უნდა დაუჯერო.
ოჰ, ნუ იფიქრებ რომ მოკვდა გული,
ისე მოხვედი, ლამის გულმა შეწყვიტა ფეთქვა,
ისე შემომხვდი, გაინაბა მწუხრი მაისის,
სულ ერთი სიტყვით უნებლიედ ამწიე მზესთან,
სული რომ ბორგავს, იმ სიტყვების ექო გაისმის.
ისე მოხვედი, ნიაღვრები მოვარდნენ გრძნობის,
ჩემი ცხოვრების ბობოქარი გზები აიბნა,
უკვე მიყვარდი, შემიყვარდი არ ვიცი როდის,
უკვე გიცნობდი და გიპოვე თითქოს თავიდან.
შენ რომ მოხვედი ფიქრებს თალხი ეცვათ სამოსი
და მე ვიდექი გარდასულის მიხურულ კართან,
შენ რომ მოხვედი, ჩემს სხეულში იყო ქაოსი
და უნებლიედ იმ ტკივილის ქარები ჩადგა.
ეხლა ჩემი ხარ, ნაპატიებს თმებზე მეხები,
დარდი მიჩუმდა, ძველებურად აღარ აუგობს,
გთხოვ აღარასდროს მომაცილო შენი ხელები,
ჩემი წარსულით არასოდეს გამანადგურო.
რაც უფრო შორს ხარ მით უფრო გწვდები
რა იქნებოდა ფილმი მუსიკის გარეშე?! მუსიკა ვნების გარეშე?! ვნება სიყვარულის გარეშე?! სიყვარული შენს გარეშე?!
მე შენ მიყვარხარ”- წამები სჭირდება ამ სიტყვების წარმოთქმას, იმისჩვენებას კი, როგორ გიყვარს-მთელი ცხოვრება
მიყვარხარ არა მარტო იმიტომ, როგორიც ხარ, არამედ იმიტომაც როგორი ვხდები მე, როდესაც შენთან ვარ
შენ რომ არ იყო,ალბათ სევდა გულს მომიკლავდა,
და სიყვარული დამრჩებოდა ბედის ამარა,
სულ წაიღებდა სამუდამოდ რაც გრძნობა დამრჩა,
ჩამოივლიდა მოშრიალე წყარო ანკარა...
შენ რომ არ იყო, ჩემს თვალებზე ცრემლი გაჩნდება,
რომელიც დარდებისაგან მოდის, არ წყდება,
ეს მხიარული ჩემი გული სადღაც გაქრება,
და მოწყენილი, ნაღვლიანი შენს ხმას გაჰყვება...
შენ რომ არ იყო, ოცნებები დამეკარგება,
და ჩემს წინაშე მკრთალი შუქი სადღაც გაქრება,
მარტოდ დარჩენილს შენზე ფიქრი მომეძალება,
და შენთან ყოფნა უფრო მეტად მომენატრება...
შენ რომ არ იყო, სიყვარული დამეკარგება,
და ტრფობის ჟამი ჩემთვის უკვე აღარ დადგება,
ჩემი გული მარტოდ–მარტოდ დაიჩაგრება,
და მას იარა სიყვარულის ზედ დააჩნდება...
შენ რომ არ იყო, ჩემი გზები სულ არევა,
და ჩემი გული შენს გარეშე გადაირევა...