Дневник пользователя TaTa
ჯერ კიდევ უხსოვარ დროს ქვაზე გახდილს გხატავდი, როცა მაშინაც წყურვილი მკლავდა და იქვე, ახლოს დაგინახე, ტანწერწეტა ხის კენწეროდან მოწყენილი, ასეთივე მოგწყვიტე, გული არ დაგწყვიტე, მაგრამ როცა გასინჯვა, მირთმევა დაგიპირე, გული გაგისკდა, ცრემლი წაგსკდა, და მეც შეგიბრალე, ბოლომდე არ შეგიწირე, სამწუხაროდ, ვეღარ გავიგე, ტკბილი ხარ თუ მწარე, ისე კი, მაგრად გამაწამე, გამამწარე… და მაინც -- ეგებ, წამლად კიდევ გამომადგე, ბაღიდან თუ არ გამადგე, ყოველ წამს გული თუ არ გაგიწყალე, სავარაუდოდ გემრიელო, მოდი, ამჯერად შენ წარმომიდგინე მწიფე, წვნიან ნაყოფად და ერთხელ მაინც იავხორცე, შემისისხლხორცე, თავადვე მაცდურო, სცადე, გამსინჯე და მთელი ჩემი სიტკბოთი, სიმწრით, სიმჟავითა და სიმლაშით ME-გემე, გემო გამიგე, და თუ არ…
ნოსტალგიამ შემიპყრო... ვითომ ვბერდები? 26 წელი არც ბევრია და არც ცოტა... არ მგონია დავბერდი,ალბათ უფრო ის ეტაპი მაქვს როცა ვაცნობიერებ რომ გავიზარდე და ბავშვი აღარ ვიქნები არასდროს... თუმცა ამბობენ მოხუცები ბავშვებივით არიანო... იმედია მეც მოვესწრებო "მეორე ბავშვობას"... ეხლა კი უბრალოდ მახსენდება ჩემი პატარაობა... წლები რომლებსაც ყველაზე მეტად ვაფასებ და ვუფრთხილდები ჩემს მოგონებებსი.. ხშირად რომ არ ვიხსენებ რადგან არ მინდა გაცვდეს და გახუნდეს... ვინახავ იმისთვის რომ როცა ძალიან გამიჭირდება მათ მაინც მომგვარონ ღიმილი და გამიბრწყინონ თვალები...
აღარ შემიძლია ეს მარტო დარჩენილი გოგოების ამბები. ეს მარტოგოგოები, ეს ლოდინის გოგოები. სულ წამსვლელ ზურგებს მიჩერებულები, სულ სათადარიგოები. ეს გოგოები, ღამეების საბნის ქვეშ ტირილით გამთენებლები და ისინიც, ვისაც ცრემლი უკვე აღარ გადმოვარდება, დაიფარებენ ბალიშს სახეზე და ისე მიათრევენ ერთმანეთზე მიბმულ ღამეებს, გაუთენებლად. ეს შემოდგომის გოგოები. შარფებში ცხვირებჩაყოფილები, ჯემპრის სახელოებში თითებშემალულები, მარტოები რომ ბრუნდებიან საღამოობით ბევრადამიანიანი ქუჩებიდან. ცარიელ სახლებში დაბრუნებული გოგოები. ფანჯრებს აკრულები ქოთნის ყვავილებივით. არც მიწა უსკდებათ ფეხქვეშ და არც გულები უსკდებათ. არც თმას დაიწეწავენ, არც იყვირებენ. ეს სიჩუმის გოგოები.
http://doin.ge/?p=3894 ვაიმე რაც მე ამაზე ვიცინე... :დდდდ
21 sartuliani Senobis saxuravze vzivar, fexebit vcdilob miwas mivwvde, viwelebi magram miwa aris Zalian Sors... misi Tavi kalTaSi midevs, TmebSi vacureb TiTebs da msiamovnebs Tmis struqturis SegrZneba... Tvalebi daxuCuli aqvs da tuCebze Rimili ar scildeba... vuyureb, vswavlob, vimaxsovreb... vici ar viqnebit... momavals vxedav.. is bednieri... me bednieri.. mxolod, sxvebTan... TiTebi isev dasrialeben mis TmebSi... sicocxlis SegrZneba mxolod mis gverdiT SemiZlia.. sakuTar bunebas mxolod masTan aRviqvam... vuyvarvar.. am wams da axla.. es iseve natelia rogorc mTvare romelic dagvnatis .. didi mrgvali mTvare... dafaruli saxit... tmebze veferebi... vici exla gaaxels tvalebs... me isev viwelebi, miwamde minda gaviwelo, magram miwa Sorsaa Cemgan... Tvalebs…
rTuli.. gansxvavebuli.. ver amosacnobi.. mgrZnobiare.. Tbili.. sxva samyarodan...
nacnobi,sayvareli,Cemiani da amavdroulad ucxo,sayvareli,Tavisiani..
CemTan. grgZnob. gkargav. isev grgZnob. CemTan.
kiTxvebi. pasuxebi. EeWvebi. kiTxvebi.
grZnoba---damangreveli. Zlieri. Yyovlis da yvelafris momcveli.
siyvaruli.
siyvaruli.
isev siyvaruli....
Segiyvare risTvis da rogor ar vici.
vici is, ufro sworad vgrZnob imas rom mxolod SenSia mTeli Cemi grZnobebi. Sen gaxdi Cemi samyaro... feradi... ulamazesi.. cocxali..
vfiqrob,ganvicdi,isev vfiqrob,isev ganvicdi...
miyvars,meSinia,mtkiva da mainc miyvars..
ar vici SeiZleba Senc CemsaviT grZnob da gawuxebs kiTxvebi...
minda icode erTaderTi xar CemTvis. M
miyvarxar iseTi rogoric xar.. namdvili..
mxolod SenTan minda.. sul... maradiulad.. mxolod Sen.. am cxovrebaSic da yvela sxva cxovrebaSic.. uSenod…
"სიყვარულს შემთხვევითობა უყვარს"– ამ ფილმს ვუყურე ამას წინათ და... ბავშვობაში დავბრუნდი...ფილმი ლამაზი საყურებელია... ლამაზი მსახიობებით და ლამაზი შინაარსით რომელიც ბოლოს არცთუ ზღაპრულად მთავრდება... თუმცა მე თუ მკითხავთ სიყვარულის ისტორია მაშინაა ლამაზი როცა ქორწინებით არ სრულდება... როცა ერთფეროვნება არ ახუნებს...
ესაა ფილმი რომელმაც წარსულში დამაბრუნა და ჩემი ბავშვობის სიყვარული და იმედგაცრუება გამახსენა...
პირველ კლასში ერთად შევედით და მგონი მაშინ გავიცანი კიდეც მიუხედავად იმისა რომ მეზობლებიც ვიყავით... მე ადვილად ვითვისებდი,ის კი ვერ... მეხუთეზე ვცხოვრობდი,ის მეექვსეზე,მაგრამ სახლში მხოლოდ დასაძინებლად მიდიოდა... სულ ჩემთან იყო და მეცადინეობას იმიზეზებდა.. მახსოვს და მეღიმება ჩემს პირველ ვალსზე,რომელიც ფარდის უკან ვიცეკვეთ იმიტომ რომ გვრცხვენოდა და როცა აღმოგვაჩინეს…
О, мой застенчивый герой,
ты ловко избежал позора.
Как долго я играла роль,
не опираясь на партнера!
К проклятой помощи твоей
я не прибегнула ни разу.
Среди кулис, среди теней
ты спасся, незаметный глазу.
Но в этом сраме и бреду
я шла пред публикой жестокой -
все на беду, все на виду,
все в этой роли одинокой.
О, как ты гоготал, партер!
Ты не прощал мне очевидность
бесстыжую моих потерь,
моей улыбки безобидность.
И жадно шли твои стада
напиться из моей печали.
Одна, одна - среди стыда
стою с упавшими плечами.
Но опрометчивой толпе
герой действительный не виден.
Герой, как боязно тебе!
Не бойся, я тебя не выдам.
Вся наша роль - моя лишь роль.
Я проиграла в ней жестоко.
Вся наша боль - моя лишь…